Podróż 10. Powoli uczę się na błędach, czyli dlaczego należy brać ze sobą aparat.

W sobotę byłam na fajnym koncercie w naszym NCPP.

W mojej głowie koncert zapowiadał się tak: pustawa scena, na scenie jakaś smutna pani
w długiej sukience wyśpiewuje wersy jej autorskiego wiersza przy akompaniamencie gitary akustycznej. Na widowni listopadowa zaduma. Jedni dumają czy "pojawiające się w zwrotce słowo - noga - to metafora na nogę w gipsie naszego premiera czy może  - noga - to symbol twardego stąpania poziemi...", a inni "co ja tutaj robię...uuuu...kiedy to się skończy...uu".

Jakże cieszę się, że żadna z moich wizji nie sprawdziła się. Skąd takie obrazki w mojej głowie? Ano (i to jest bardzo adekwatne słowo, o czym poniżej) stąd, że wybrałam się na koncert pn. "W stronę krainy łagodności" - czyli na pierwszy rzut oka ignoranta kulturalnego, jakim od czasu do czasu bywam, koncert poezji śpiewanej.

Generalizowanie, zakładanie czegoś z góry jest brzydkie i prowadzi właśnie do takich obaw jak te powyższe. Dlatego generalizować już nie będę.

Koncert miło mnie rozczarował. Z kilku powodów:

-cena: 35 zł za bilet,

-czas: 5 godzin w amfiteatrze (jedyny minus to parę siniaków na czterech literach - ławki SĄ niewygodne),

-czas: koncert mało komercyjny, a zatem nikt nie występował 34 min i 35 sekund, patrzył na zegarek, zgarniał kasę i szedł do domu jak na dniach miasta w jednym z wielu polskich miasteczek,

-prowadzący/konferansjer: Artur Andrus w najwyśmienitszej formie serwował żarty jak
z rękawa,

-występujący. Koncert ułożony tak, że zaczynały nikogo nie obrażając "raczki" a światło gasiły "dinozaury".

Poczatek to Joanna Kondrat z zespołem (wg mnie jej występ najbardziej przypominał nostalgiczna poezję śpiewaną), następnie raciborski (całkiem zacny, zupełnie jak to piwo) zespół Chwila Nieuwagi z energetyczną wokalistką i fajnymi kawałkami. Chwila nieuwagi i można było nie zauważyć, że na scenę wtoczyły się pierwsze dinozaury - piesniarz jednej piosenki, którego skądinąd bardzo lubię, a na koncercie pokazał jeszcze, że ma fajny kontakt z publicznością - Robert Kasprzycki z zespołem. Żartuję z tą jedną piosenką, bo ten bard z Krakowa ma jeszcze parę innych ciekawych kawałków a jego zespół daje czadu.

Następnie na scenę wkroczył gość w czerwonych spodniach - Piotr Bukartyk i jego team. Kolesia nie lubiłam okrutnie, moja niechęć nie była absolutnie przez niego zawiniona. Po prostu ktoś mi Bukartyka kiedyś skutecznie obrzydził. Na sobotnim koncercie nastąpiło katharsis. Teksty, charyzma, muzyka i ten oryginalny band sprawiły, że jestem fanką Bukartyka 4ever.

Kolejnym dinozaurem okazał się być Stanisław Soyka z zespołem. Przypomniał swoje największe hity i zademonstrował oryginalny zespół, składający się między innymi z "gościa na kocu" - jak go określiliśmy, co jest opisem na pewno krzywdzącym i upraszczającym rzeczywistość. Muzyk tak naprawdę grał na różnych oryginalnych instrumentach, których nazw słownik mój nie zawiera.

Na koniec koncertu, gwiazda na którą przybywająca wraz z zejściem ze sceny kolejnego wykonawcy publiczność czekała: Jaromir Nohavica. Czeski znam słabo ale słuchałam tego Nohavicy, który wyglądał na bardzo zadowolonego i wzruszonego swoją i tak liczną naszą - widowni - obecnością w amfiteatrze, i wydawało mi się, że wszystko rozumiem. Jego piosenki są krótkie i jak mi się wydaje zabawne. Mogę się mylić okrutnie oczywiście tak jak w anegdotce ze słowem „szukać”. W ogóle mam słabość do Czechów i czeskiego, czechofilów (znam tylko jednego - Mariusza Szczygła), czeskich artystów ze szczególnym uwzględnieniem Davida Cernego. Ale o tym kiedy indziej i za niedługo.

Nohavica pochodzi z Ostrawy, a ja do Ostrawy wybieram się już 21.07 na festiwal Colours of Ostrava - Nohavica liczy, że wkrótce most na autostradzie A1 zostanie wybudowany a wtedy do Opola będzie bliziutko.

Generalnie post nijak się ma do jego tytułu. Co tu dużo pisać - nie zabrałam ze sobą aparatu i to był jak zwykle, a zdarzyło mi się to po raz drugi (za pierwszym razem była to Noc Kultury - a tyle się działo jak na Opole - i kto mi teraz uwierzy, no kto??) - błąd. Aparat ma być przytwierdzony do ręki.

A tak mogę wrzucić jedynie zdjęcie biletu na koncert zamiast fajnych zdjęć opolskiej publiczności, "pana na kocu" i gościa w czerwonych spodniach. Buuu.